Naar Brussel op twee wielen: doen!
De laatste weken komt onze hoofdstad niet al te fraai in het nieuws: drugsgeweld, daklozenproblematiek, betogingen… En ik moet toegeven: zelf heb ik ook altijd een haat-liefdeverhouding gehad met Brussel. Als inwoner van Overijse - op amper 20 km van de Grote Markt - keek ik liever in de richting van het kleinere, ‘veiligere’ Leuven. Maar op één vlak steekt Brussel er voor mij met kop en schouders bovenuit ten opzichte van steden zoals Leuven, Gent of Antwerpen: de fietsinrichting.
Tot november 2023 bevond het kantoor van Evoke zich in het residentiële Etterbeek. De voorbije zes jaar kwam ik ook al met de fiets naar het werk, maar die route was vrij kort. Op een twintigtal minuten stond ik van Overijse in Etterbeek en toen kwam ik minder in contact met de fietsstraten en fietspaden in het centrum. In december 2023 verhuisden we naar Tour & Taxis en moet ik een pak verder fietsen, en dat door het centrum van de stad.
Ik zette mijn (Brusselse) Cowboy aan de kant en koos voor het echte werk, een Strömer Speed Pedelec. In Overijse zelf wordt mijn keuze voor de fiets al meteen bevestigd. Vanaf Jezus-Eik slalom ik tussen de pendelaars die staan aan te schuiven om de E411 op te rijden. Ik zet mijn weg verder op het (veel te smalle) fietspad langs de autostrade, rijd zelfs een stukje door het Zoniënwoud, langs het prachtige Rode Klooster om zo in Oudergem te belanden. Op de Waversesteenweg - ter hoogte van het huisnummer 1575 - denk ik aan de vele zondagen en kerstavonden die ik hier doorbracht met de hele familie bij ‘Opa en Oma Brussel’. Iets verder passeer ik ICAB waar de kantoren van Evoke zich de voorbije 7 jaar bevonden.
Pas na het voorbij fietsen van ICAB in Etterbeek komt het echte ‘Fietsen naar Brussel’-gevoel. Ik kom steeds meer fietsers tegen op het ruime fietspad van de Général Jacqueslaan. Ik rijd niet richting Montgomery maar sla linksaf en neem de eerste fietsstraat die ik tegenkom, de Pater de Dekenstraat. Op het einde van de straat kom ik op de Tervurenlaan terecht en zie ik in de verte de ‘Cinquantenaire’. Ondertussen rijd ik als het ware in peloton naar het leukste stuk van de route: het ruime fietspad rondom het Jubelpark. In volle vaart schiet ik richting het Schumanplein om zo de Wetstraat in te duiken. Terwijl de vele honderden auto’s stilstaan aan de rode lichten, peddel ik vlotjes richting de kleine ring. Ook hier volgt weer een aangename verrassing. Langs beide kanten liggen ruime afgesloten fietspaden die mij richting Botanique voeren. Ik daal af richting centrum om rechtsaf te slaan naar de Noordwijk. Ik waan mij in New York wanneer de wolkenkrabbers voor mij opdagen en ik sla linksaf naar de Kanaalzone. Via de ruime fietspaden trap ik de brug over en kom ik aan bij Tour & Taxis.
In ongeveer 40 minuten (ongeveer 20 km) sta ik van bij mij thuis op kantoor. Met de auto doe ik er meer dan een uur over. Begin dit jaar ging ik enkele keren met de trein. Op zich wel comfortabel maar veel gedoe (eerst met de auto in de file naar Groenendaal) en na enkele afgeschafte treinen, laat ik die optie ook liever links liggen. Uiteraard is de fietsroute door Brussel nog voor verbetering vatbaar en ook bij de automobilisten dringt zich meer bewustwording op. Maar hoe meer mensen voor de fiets kiezen, hoe meer de automobilisten niet anders zullen kunnen dan rekening houden met de pendelaars op twee wielen. Dus bij deze een oproep: laat de auto eens vaker aan de kant staan en kies voor de fiets om naar Brussel te rijden. Je zal versteld staan van hoe vlot je overal geraakt en het is nog gezond ook. Wie rijdt er binnenkort met mij mee rond het prachtige Jubelpark?